آدمها معمولا کمتر به دنبال دلیل اشتباهات خود می گردند تا آن را جبران کنند و هر جا اسم اشتباهات می آید همه سعی دارند آنها را گردن دیگران بیاندازند و همه را عامل مشکل می دانند جز خودشان!

اکثر آدمها احساس می کنند در صورتی اشتباهاتشان را بپذیرند تواناییشان زیر سوال می رود و ضعفهایشان بیشتر مشخص می شود ولی باید گفت که تمامی آدمها اشتباه می کنند و مهم این است که فرد اشتباهات خودش را بپذیرد و به فکر جبران آن باشد.

در بازار سرمایه هم این نوع رفتار باعث بروز خطاهای زیر  می شود:

1)معامله گر سهمی را فروخته و بعد می بیند وقتی که او فروخته قیمت سهم شروع به رشد می کند و مجدد اقدام به خرید آن نمی کند چون این باور را دارد که در قیمت پایین تر می توانسته آن را بخرد و حالا چون قیمت بالاتر رفته ارزش ندارد.

2)معامله گر سهمی را که برایش ضرر داشته را مدتها حفظ می کند و احساس می کند تا زمانی که سهمش را نفروخته ضرر نکرده ولی نمی داند در این مدت فرصتهای سرمایه گذاری در دیگر سهمهای بازار را از دست داده.

3)معامله گر سهمی را کورکورانه بر اساس جو صعودی بازار می خرد و در صورتی که بعدا قیمت سهم افت کند پیش خودش می گوید اکثر اهالی بازار این ضرر را متحمل شده اند و من مقصر نبوده ام.

تمامی این خطاها با توجیهات معامله گر همراه هست که باعث می شود اشتباهاتش را قبول نکند.

پس نتیجه می گیریم که هیچ وقت از پذیرش اشتباهتتان ترس نداشته باشید و آنها را به حساب یادگیری و تجربه بگذارید نه ناتوانی.